Lhasa Tibet
Door: Nienke
Blijf op de hoogte en volg Nienke
13 Oktober 2012 | China, Lhasa
Zo jullie hebben al een aantal dagen niet kunnen lezen wegens een gebrek aan wifi en lege batterijen, die houden blijkbaar niet zo van de hoogte en zijn enorm snel leeg steeds. Ik geloof dat het vier dagen geleden is dat we uit Xiahe vertrokken zijn richting Yongying en via de Grotten van Binglisi met de 1000 Boeddha's. We hadden een vrij lange busrit erheen over smalle weggetjes met prachtig uitzicht. We hebben een paar fotostops gemaakt waarvan 1 bij een steenfabriek waar de werknemers het niet helemaal goed snapten waarom er zoveel bleekneuzen met een fototoestel aankwamen.
Zo rond twaalf uur wilden we een plekje zoeken voor onze lunch maar de buschauffeur wist wel een plekje. En intussen maar bellen achter het stuur. Bleek dat hij het een beter plan vond om ons op de boot naar de grotten te zetten. Even paniek en snel de boot in met de tas op schoot. Het was een soort van overdekte speedboot die erg laag in het water lag met al die Europeanen. Bij de grotten geluncht: meegenomen brood en banaan. De rest van het brood maar aan een man met anderhalve tand gegeven. Was niet meer bij ons weg te slaan.
We waren bijna de enige toeristen daar en na de opdringerige verkopers met stenen eieren konden we de grotten bekijken. Er zijn inderdaad vele boeddhabeelden in rotsen uitgehakt, maar nog veel meer afgesloten voor restauratie. Halverwege loopt de kloof naar een klooster waar je met een karretje naar toe kan. De meesten gaan met het karretje, maar ik ben gaan lopen met Wilfred (de reisbegeleider), het was 2,5km maar een paar honderd meter voor het klooster smokkelden we toch maar om de rit in het stuiterkarretje af te leggen. De rest zit al aan tafel bij de monnik om thee te drinken. De monnik spreekt wat Engels en bij het weggaan maken we eerst een foto en daarna loopt hij mee naar beneden, waar ik mijn hand bijna niet terugkrijg van de monnik, want ik ben mooi en heb mooie blauwe ogen (gister hoorden we nog dat monniken niet naar vrouwen mochten kijken) Dus hij klapt toch wat uit het klooster.
Na de grotten bereiken we snel Yongying en na een korte nacht gaan we richting Lanzhou waar we de trein moeten pakken naar Lhasa.
We komen veel te vroeg bij de trein, maar dat is wel fijn want we moeten nog op de treinkaartjes wachten en z0 we kunnen nog wat te eten kopen. Maar eerst met z'n allen van de wc van de kfc gebruik maken. Voor Chinese begrippen is hij best schoon. Tegen half elf lopen we bepakt en bezakt naar de vip ingang voor de trein naar Lhasa. Paspoort check, bagage scan en een driftig mannetje die alle treinkaartkes met de paspoorten moet controleren. We krijgen een aparte zitrij en wat voor twaalven mogen we naar de trein. We zitten in wagon 3 en moeten dus een heel eind lopen. Alle bedden zitten in rijen van 3 boven elkaar en 2 naast elkaar. Het is bloedheet in de trein tot we gaan rijden en dan wordt het ijskoud. Gelukkig snapt de stewardess van onze wagon het en schroeft ze de temperatuur wat op. Er komt een dame langs om alle paspoorten te checken en de treinkaartjes in te nemen en de gezondheidverklaring. We krijgen een pasje ipv het treinkaartje. Wel tijd voor een toiletstop en met dat ik naar de wc loop, loopt er een net geklede Chinees met z'n nek 180 graden in de kramp om te kijken. Dus ik denk laten we vriendelijk zijn en een dag zeggen. Dat werkt hij komt direct terug en vraagt om m'n paspoort en treinkaartje. Als ik iets beter kijk, heeft hij police op z'n shirt staan. Ik uitleggen dat dat in de coupe ligt en dat ik het wel even wil halen, maar dat schijnt niet helemaal aan te komen en het lijkt telkens of hj wat wil zeggen maar loopt dan toch weg. Ik verder naar de wc maar hij komt toch terug en zegt: you are beautiful (echt de enige zin die ze lijken te kennen) Dus nou ja he, dank je wel en gelukkig ging hij er vandoor. We konden avondeten bestellen, maar een aantal had instant noedels meegenomen en er was doorlopend heet water dus met een aantal hebben wij op de spullen gepast en met de chinese buren gezamelijk noedels zitten eten. Toen de groep weg was kwamen er wel direct een aantal nieuwsgierig kijken in onze coupe's. Om 21.00 kwamen ze de gordijntjes dicht doen en we moesten er om 22.00 inliggen en slapen. Nou idd vijf voor tien gingen de lichten uit.
Het gehobbel van die trein hielp de blaas niet, dus ik moest er nog weer uit. Staat verdorie die agent er weer met het verzoek of ik wel voor elven in bed wil liggen en waar mijn pyjama is. Blijkbaar van een trainingsbroek en shirt niet in de categorie pyjama. Ik uitleggen dat ik er al in lag en alleen ff wil plassen. Komt ook niet aan, dus ik duik maar gewoon het toilet in en wens hem op de terugweg in het Nederlands goedenacht. Ria was nog wakker en had zowel het geval van vanmiddag als nu meegemaakt en moest natuurlijk lachen.
's morgens worden we om zeven uur ruw gewekt met muziek en bruut licht. Ontbijt met oud brood en na het ontbijt toch nog maar ff plat want de nacht was toch wel kort. Is die agent weer op zoek naar mij..., goed, deken over m'n hoofd getrokken en gedaan alsof ik sliep, maarja dat hou je niet de hele dag vol natuurlijk, dus wat later als ik weer op ben, vindt hij steeds een manier om langs te lopen en te kijken. Het werdr echt een beetje eng, dus we hadden al overlegd dat ik in het midden van de groep zou blijven bij het uitstappen. Op een reis van 27 uur moet je toch regelmatig naar de wc en wie staat daar weer te wachten, ja hoor meneer de agent! Dus een aantal mannen van de groep trekken me al hun coupe in, zodat die gast er langs kan. Blijft hij staan om een praatje te maken, maar hij praat alleen met Ria. Ik zie m'n kans schoon om er langs te glippen naar de wc. Bij terugkomst blijk ik 37 te zijn en getrouwd. Hij had Ria uitgehoord over mij en aangezien hij 27 was, heeft ze er een schepje bovenop gedaan. We hebben die gast de rest van de treinreis niet meer teruggezien :-) en ik ben heel snel het station uitgelopen.
We zijn in Lhasa en iedereen is doodmoe en hoestend en proestend die trein uitgekomen, maar we zijn er. We krijgen een witte sjaal voor geluk omgehangen en we gaan naar het hotel. Prima kamers en ik heb meteen maar ff een paar uur geslapen. 's avonds bijna nederlands gegeten, ware het niet dat de hamburger van yakvlees is.
De volgende morgen gaan we om 9.00 naar het jokhang klooster het oudste klooster hier en daarna naar de ramoche tempel. Vooral de jokhang is schitterend en overal bidden mensen. Overal staan kraampjes en is markt. Het is een schitterende stad met veel sfeer. Ook al staan de geuniformeerde beroepen in alle variaties op elke hoek van de straat en daartussen. Ik kan er veel meer over vertellen maar dat komt later wel. Internet wordt streng gecontroleerd en ik wil hier niemand in de problemen brengen. 's avonds lekker vegetarisch gegeten met een aantal, wel erg pittig.
Vanmorgen konden we wat uitslapen, want we mochten om 11.40 het Potala paleis in met onze gidsen. Eerst dor de security om het complex in te gaan, paspoort check. Tweede tassen en mensen check. Iedereen gaat af, maar niemand wordt gefouilleerd. In de tuin mogen we foto's maken en ook op de trappen om 117m omhoog te gaan. We staan allemaal te hijgen als een postpaard na tien treden. We zitten op 3600m hoogte en ook al is niemand van ons echt hoogteziek we hebben hier allemaal de conditie van nul komma nul. Het is de klim dubbel en dwars waard, want het paleis is ronduit schitterend. Overal boeddha's met edelstenen, de tombe's van de voorgaande dalai lama's. Over de huidige DL wordt niet gesproken. Na onze rondleiding ga ik met Harry en Elly naar een fotozaak met onze beide kapotte lenzen. Harry en Elly zijn eerst, hun lens is gevallen en past niet meer. Die man draait er een schroefje uit en zet de lens weer op de camera, die vervolgens met geen mogelijkheid meer los wil. Uiteindelijk lukt het die lens los te krijgen en ben ik aan de beurt. Enigzins huiverig laat ik het probleem zien en die man begint te stralen, dat kan hij fixen en begint het meteen ijverig los te schroeven. Onze gids vertaalt, voor 340 yuan kan ik het over 2 uur ophalen. 40 euro niet goedkoop, maar er is nog best veel vakantie over en een nieuwe lens is veel duurder, dus toch maar doen. Ik dat ding alleen ophalen na 2 uur, moet die vent ergens uit een zijstraatje opgetrommeld worden en wil de vrouwelijke medewerker geld zien. Met handen en voeten uitleggen dat ik het eerst wil zien en dan pas betaal. Oke de eerste 4 foto's gaan goed dus heb ik betaald. Man vriendelijk in het nederlands bedankr, engels sprak hij toch niet. Meteen de kora rond het Potala paleis gelopen en foto's gemaakt en de lens werkt :-))) helaas kon de lens van harry en elly niet gemaakt worden. We hebben samen geluncht bij een stalletje op straat. Nu is het tijd voor het avondeten, even een leuk tentje opzoeken.
Morgen een vrije dag in Lhasa dus ga ik bij de stalletjes en winkeltjes snuffelen. In de hoop dat het straks bij de grens niet weer afgepakt wordt.
Zo rond twaalf uur wilden we een plekje zoeken voor onze lunch maar de buschauffeur wist wel een plekje. En intussen maar bellen achter het stuur. Bleek dat hij het een beter plan vond om ons op de boot naar de grotten te zetten. Even paniek en snel de boot in met de tas op schoot. Het was een soort van overdekte speedboot die erg laag in het water lag met al die Europeanen. Bij de grotten geluncht: meegenomen brood en banaan. De rest van het brood maar aan een man met anderhalve tand gegeven. Was niet meer bij ons weg te slaan.
We waren bijna de enige toeristen daar en na de opdringerige verkopers met stenen eieren konden we de grotten bekijken. Er zijn inderdaad vele boeddhabeelden in rotsen uitgehakt, maar nog veel meer afgesloten voor restauratie. Halverwege loopt de kloof naar een klooster waar je met een karretje naar toe kan. De meesten gaan met het karretje, maar ik ben gaan lopen met Wilfred (de reisbegeleider), het was 2,5km maar een paar honderd meter voor het klooster smokkelden we toch maar om de rit in het stuiterkarretje af te leggen. De rest zit al aan tafel bij de monnik om thee te drinken. De monnik spreekt wat Engels en bij het weggaan maken we eerst een foto en daarna loopt hij mee naar beneden, waar ik mijn hand bijna niet terugkrijg van de monnik, want ik ben mooi en heb mooie blauwe ogen (gister hoorden we nog dat monniken niet naar vrouwen mochten kijken) Dus hij klapt toch wat uit het klooster.
Na de grotten bereiken we snel Yongying en na een korte nacht gaan we richting Lanzhou waar we de trein moeten pakken naar Lhasa.
We komen veel te vroeg bij de trein, maar dat is wel fijn want we moeten nog op de treinkaartjes wachten en z0 we kunnen nog wat te eten kopen. Maar eerst met z'n allen van de wc van de kfc gebruik maken. Voor Chinese begrippen is hij best schoon. Tegen half elf lopen we bepakt en bezakt naar de vip ingang voor de trein naar Lhasa. Paspoort check, bagage scan en een driftig mannetje die alle treinkaartkes met de paspoorten moet controleren. We krijgen een aparte zitrij en wat voor twaalven mogen we naar de trein. We zitten in wagon 3 en moeten dus een heel eind lopen. Alle bedden zitten in rijen van 3 boven elkaar en 2 naast elkaar. Het is bloedheet in de trein tot we gaan rijden en dan wordt het ijskoud. Gelukkig snapt de stewardess van onze wagon het en schroeft ze de temperatuur wat op. Er komt een dame langs om alle paspoorten te checken en de treinkaartjes in te nemen en de gezondheidverklaring. We krijgen een pasje ipv het treinkaartje. Wel tijd voor een toiletstop en met dat ik naar de wc loop, loopt er een net geklede Chinees met z'n nek 180 graden in de kramp om te kijken. Dus ik denk laten we vriendelijk zijn en een dag zeggen. Dat werkt hij komt direct terug en vraagt om m'n paspoort en treinkaartje. Als ik iets beter kijk, heeft hij police op z'n shirt staan. Ik uitleggen dat dat in de coupe ligt en dat ik het wel even wil halen, maar dat schijnt niet helemaal aan te komen en het lijkt telkens of hj wat wil zeggen maar loopt dan toch weg. Ik verder naar de wc maar hij komt toch terug en zegt: you are beautiful (echt de enige zin die ze lijken te kennen) Dus nou ja he, dank je wel en gelukkig ging hij er vandoor. We konden avondeten bestellen, maar een aantal had instant noedels meegenomen en er was doorlopend heet water dus met een aantal hebben wij op de spullen gepast en met de chinese buren gezamelijk noedels zitten eten. Toen de groep weg was kwamen er wel direct een aantal nieuwsgierig kijken in onze coupe's. Om 21.00 kwamen ze de gordijntjes dicht doen en we moesten er om 22.00 inliggen en slapen. Nou idd vijf voor tien gingen de lichten uit.
Het gehobbel van die trein hielp de blaas niet, dus ik moest er nog weer uit. Staat verdorie die agent er weer met het verzoek of ik wel voor elven in bed wil liggen en waar mijn pyjama is. Blijkbaar van een trainingsbroek en shirt niet in de categorie pyjama. Ik uitleggen dat ik er al in lag en alleen ff wil plassen. Komt ook niet aan, dus ik duik maar gewoon het toilet in en wens hem op de terugweg in het Nederlands goedenacht. Ria was nog wakker en had zowel het geval van vanmiddag als nu meegemaakt en moest natuurlijk lachen.
's morgens worden we om zeven uur ruw gewekt met muziek en bruut licht. Ontbijt met oud brood en na het ontbijt toch nog maar ff plat want de nacht was toch wel kort. Is die agent weer op zoek naar mij..., goed, deken over m'n hoofd getrokken en gedaan alsof ik sliep, maarja dat hou je niet de hele dag vol natuurlijk, dus wat later als ik weer op ben, vindt hij steeds een manier om langs te lopen en te kijken. Het werdr echt een beetje eng, dus we hadden al overlegd dat ik in het midden van de groep zou blijven bij het uitstappen. Op een reis van 27 uur moet je toch regelmatig naar de wc en wie staat daar weer te wachten, ja hoor meneer de agent! Dus een aantal mannen van de groep trekken me al hun coupe in, zodat die gast er langs kan. Blijft hij staan om een praatje te maken, maar hij praat alleen met Ria. Ik zie m'n kans schoon om er langs te glippen naar de wc. Bij terugkomst blijk ik 37 te zijn en getrouwd. Hij had Ria uitgehoord over mij en aangezien hij 27 was, heeft ze er een schepje bovenop gedaan. We hebben die gast de rest van de treinreis niet meer teruggezien :-) en ik ben heel snel het station uitgelopen.
We zijn in Lhasa en iedereen is doodmoe en hoestend en proestend die trein uitgekomen, maar we zijn er. We krijgen een witte sjaal voor geluk omgehangen en we gaan naar het hotel. Prima kamers en ik heb meteen maar ff een paar uur geslapen. 's avonds bijna nederlands gegeten, ware het niet dat de hamburger van yakvlees is.
De volgende morgen gaan we om 9.00 naar het jokhang klooster het oudste klooster hier en daarna naar de ramoche tempel. Vooral de jokhang is schitterend en overal bidden mensen. Overal staan kraampjes en is markt. Het is een schitterende stad met veel sfeer. Ook al staan de geuniformeerde beroepen in alle variaties op elke hoek van de straat en daartussen. Ik kan er veel meer over vertellen maar dat komt later wel. Internet wordt streng gecontroleerd en ik wil hier niemand in de problemen brengen. 's avonds lekker vegetarisch gegeten met een aantal, wel erg pittig.
Vanmorgen konden we wat uitslapen, want we mochten om 11.40 het Potala paleis in met onze gidsen. Eerst dor de security om het complex in te gaan, paspoort check. Tweede tassen en mensen check. Iedereen gaat af, maar niemand wordt gefouilleerd. In de tuin mogen we foto's maken en ook op de trappen om 117m omhoog te gaan. We staan allemaal te hijgen als een postpaard na tien treden. We zitten op 3600m hoogte en ook al is niemand van ons echt hoogteziek we hebben hier allemaal de conditie van nul komma nul. Het is de klim dubbel en dwars waard, want het paleis is ronduit schitterend. Overal boeddha's met edelstenen, de tombe's van de voorgaande dalai lama's. Over de huidige DL wordt niet gesproken. Na onze rondleiding ga ik met Harry en Elly naar een fotozaak met onze beide kapotte lenzen. Harry en Elly zijn eerst, hun lens is gevallen en past niet meer. Die man draait er een schroefje uit en zet de lens weer op de camera, die vervolgens met geen mogelijkheid meer los wil. Uiteindelijk lukt het die lens los te krijgen en ben ik aan de beurt. Enigzins huiverig laat ik het probleem zien en die man begint te stralen, dat kan hij fixen en begint het meteen ijverig los te schroeven. Onze gids vertaalt, voor 340 yuan kan ik het over 2 uur ophalen. 40 euro niet goedkoop, maar er is nog best veel vakantie over en een nieuwe lens is veel duurder, dus toch maar doen. Ik dat ding alleen ophalen na 2 uur, moet die vent ergens uit een zijstraatje opgetrommeld worden en wil de vrouwelijke medewerker geld zien. Met handen en voeten uitleggen dat ik het eerst wil zien en dan pas betaal. Oke de eerste 4 foto's gaan goed dus heb ik betaald. Man vriendelijk in het nederlands bedankr, engels sprak hij toch niet. Meteen de kora rond het Potala paleis gelopen en foto's gemaakt en de lens werkt :-))) helaas kon de lens van harry en elly niet gemaakt worden. We hebben samen geluncht bij een stalletje op straat. Nu is het tijd voor het avondeten, even een leuk tentje opzoeken.
Morgen een vrije dag in Lhasa dus ga ik bij de stalletjes en winkeltjes snuffelen. In de hoop dat het straks bij de grens niet weer afgepakt wordt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
