Eerste weekje Thailand

Na bijna een week weg te zijn is het wel tijd voor een klein verslagje. En een wereld van een verschil om hier met 34 graden te zitten :-)

De vlucht naar Bangkok ging vlot ook al hadden we bij vertrek wat vertraging doordat een man onwel was geworden en we terug moesten naar de gate. Na vuurwerk boven Praag zijn we in de volle zon geland in het zanderige Abu Dhabi. Google was al bang dat iemand daar m'n account aan het hacken was. Door naar Thailand waar we aan het begin van de avond aankwamen. Met de skytrain richting het centrum en het laatste stukje met de taxi. Met alle protesten slaan ze daar een slaatje uit. De eerste 3 wilden die kant niet op en de volgende wilde 200 baht hebben. Met nog een Nederlandse en een Franse man en een volle kofferbak met rugzakken zijn we naar Khaosan Road gereden. Nog een paar straatjes lopen naar de hostel. De muren zijn van karton en de badkamer is kleiner dan het gemiddelde toilet, maar het is redelijk schoon. Buiten nog even wat te eten, Pad Thai, gescoord bij een eettentje en nog een kort rondje door een paar straten voor het tijd is om te gaan slapen. Ze verkopen van alles. Kleding, souvenirs maar ook gebakken schorpioenen, meelwormen en nog een aantal andere soorten insecten. Aangezien je moet betalen voor een foto is het wel duidelijk waar ze hun geld wel mee verdienen.

Volgende dag is de eerste missie paspoort wegbrengen om een visum aan te vragen en een kaartje voor de bus naar Koh Chang te regelen. Daarna even in de luxe wijk van Bangkok bij de mall. Terug met de skytrain naar de boot om zo een stukje van de stad te zien. Onderweg gestopt bij Wat Arun, het is de temple of dawn, maar ook schitterend met zonsondergang. Het is niet heel druk maar het is wel even file bij de enorm steile trappen de tempel op, even een uitdaging met 1 arm. Maar wel een schitterend uitzicht over de stad. 's Avonds bij een ander straattentje gegeten. Wederom erg goed. Dit keer tofu met rijst.

Dag 3 via de universiteit naar het koninklijk paleis gelopen. Gewapend met een omslagdoek ga ik naar binnen, maar mijn rokje tot aan de knie en mouwtjes aan het shirtje zijn netjes genoeg ik mag zo naar binnen. Voor de zekerheid toch wel de doek omgeslagen als rok. Er staat een lange rij om fatsoenlijke kleren te huren en de verkopers buiten de deur doen gouden zaken. De gouden daken schitteren me al toe van de andere kant van het grasveld. Eenmaal binnen is het allemaal goud wat er blinkt. Alle gebouwen hebben gouden daken en bling bling muren. Je weet niet waar je eerst moet kijken. De hal met de emerald boeddha is wel een must. Schoenen uit en buiten in een rekje gezet. De borden naar de ingang wijzen vreemd genoeg tegen de klok in. Binnen staat er een klein boeddhabeeld bovenop een soort kansel. Het rondje gaat verder langs een aantal andere zalen en halen naar het echte paleis. Bij elke deur staan wachtposten die veel gefotografeerd worden. Verder langs de troon, zwaarden en prikkers en kanonnen naar het museumpje. Bij de uitgang mag ik geen afsteekje maken naar de rivier. Ik moet via de ingang eruit.
Na een lunch met loempiaatjes en cashew chicken is het plan om via Wat Po naar de markten te lopen. Wat Po is een reusachtige liggende boeddha met daaromheen een heel complex met kleinere tempels. Een mooie verrassing. Verder naar de bloemenmarkt waar de rozen heerlijk ruiken en verder heel veel orchideeen te vinden zijn. Ook wordt er groente en rode peper verkocht. Waar mogelijk liggeb katten heerlijk tussen de chinese kolen of op de groentenweegschaal. Via de lapjesmarkt door naar de rivier en per overvolle boot terug naar de hostel. De riviertaxi is een bezienswaardigheid op zich. Op een soort van dok sta je te wachten tot de boot met de juiste kleur vlag eraan komt. Die vaart eerst het dok een paar meter voorbij om de boot vervolgens in de achteruit tegen het dok aan te varen. De helpen legt de boot aan en vervolgens spring je van of op de boot. Niks geen loopplank, zorg zelf maar dat je aan land komt.

Volgende dag is het vroeg op om met de bus naar de boot naar Koh Chang te gaan. Een dame komt ons ophalen en we lopen bepakt en bezakt naar de bus. Het is een nette bus met airco en de eerste 30 minuten rijden we door de stad dwars over het denonstratieveld waar allemaal tentjes staan maar waar verder geen hond te zien is naar het station om nog wat mensen op te pikken. Op het station gaat de film aan en niet bepaald zachtjes. Eerst Jack the Giant slayer en een pittige lunch een nogal vechtlustige versie van Superman. Ik ben blij als we in de haven zijn. Daar staat een veerboot die 20 jaar geleden in NL uit de vaart gehaald is maar hier nog prima mee kan. We worden er met een klein karretje heen gebracht. We passen er bet met zn allen op en een paar mensen houden de koffers vast. Eenmaal op het eiland is het rennen naar een taxibusje. Een veredelde pickup waar ze achterin twee bankjes getimmerd hebben. Eigenlijk veel te duur maar de enige mogelijkheid. Cliff Cottage is een uur rijden in dat ding. Het is wel gezellig met alle reizigers zo.

Cliff Cottage is bijna het laatste resort op het eiland en het zijn een stel houten hokjes op een helling. De lamp brand en er is een soort van ventilator. Het toilet is onderaan de heuvel en de koude douches ook. 's Avonds lopen we nog even via een klein donker paadje naar het dorp dat op palen gebouwd is.

Hier een paar dagen chillen, snorkelen, lekker eten en morgen op een boot langs 5 eilanden incl eten en snorkelen etc. Overmorgen terug naar Bangkok en dan door naar Indonesië als de Sinabung niet al te veel lava en as in het eten gooit.